Gościem kolejnego wydarzenia z cyklu „Spotkania z historią” będzie prof. dr hab. Włodzimierz Mędrzecki. W auli muzeum przedstawi wykład o reformie walutowej Władysława Grabskiego z 1924 r. i jej następstwach, zatytułowany „Triumfalne narodziny i trudne dzieciństwo polskiego złotego 1924-1927. Reforma walutowa Władysława Grabskiego i jej ocena w oczach współczesnych”.
Odczyt odbędzie się 6 czerwca, o godz. 17, przy ul. Kolegialnej 6. Serdecznie zapraszamy. Wstęp wolny.
***
Pierwsze półrocze 1924 roku było dla Polski czasem spektakularnych sukcesów. Zatrzymano maszyny drukujące markę, zastopowano galopującą inflację i z sukcesem wprowadzono nową walutę o stałym kursie wobec złota i innych walut. Ojcem tego sukcesu był twórca koncepcji reformy walutowej i szef rządu – Władysław Grabski. Nic dziwnego, że wychwalano go pod niebiosa i umieszczano w gronie najwybitniejszych Polaków. Jednak wraz z upływem czasu okazywało się, że reforma ma także koszty i to wcale niemałe.
Recesja poinflacyjna i urealnienie kosztów produkcji wielu towarów przemysłowych, połączone z rzeczywistym głodem pieniądza na rynku prowadziły do znacznego spadku poziomu życia. Entuzjazm dla reformy i jej twórcy malał, zaś 1925 roku przekształcił się w ostrą krytykę właściwie wszystkich posunięć premiera. Jesienią kurs złotego zaczął spadać, a w listopadzie Władysław Grabski podał się do dymisji. Została ona przyjęta z ulgą przez zdecydowaną większość społeczeństwa i wszystkie partie polityczne. Ostatecznie w 1927 roku złoty ustabilizował się i pozostał do 1939 roku jedną z najsilniejszych walut europejskich.
Analizując trudną historię polskiej gospodarki i złotego w latach 1924-1927 warto rozważyć, czy to sama koncepcja reformy zawierała błędy, jej twórca i realizator nie był dostatecznie sprawny i elastyczny w jej wdrażaniu, czy może Władysław Grabski stał się kozłem ofiarnym, któremu przypisano winę za nieuchronne koszty związane z walką z hiperinflacją i urealnieniem wyceny polskiej gospodarki oraz pracy?
***
Prof. dr hab. Włodzimierz Mędrzecki jest pracownikiem Instytutu Historii Polskiej Akademii Nauk. Specjalizuje się w historii społecznej XIX i XX w. oraz antropologii historycznej. To także autor wielu publikacji, w tym ostatnio wydanej książki pt. „Odzyskany śmietnik: jak radziliśmy sobie z niepodległością w II Rzeczypospolitej”.