Serdecznie zapraszamy na promocję wspaniale wydanej ekskluzywnej publikacji monograficznej „Szkło Huty Niemen” autorstwa wybitnego badacza, historyka sztuki prof. Pawła Banasia.
Wydany przez Muzeum Mazowieckie w Płocku bogato ilustrowany album zawiera historię huty, jej działalności i rozwoju artystycznego oraz charakterystyka wzorów i galanterii z uwzględnieniem stylistyki secesyjnej i art déco.
Spotykamy się w auli Muzeum Mazowieckiego w Płocku przy ul. Kolegialnej 6, 7 marca, o godz 17.00. Wstęp na spotkanie jest wolny. Uwaga – LICZBA MIEJSC W NASZEJ AULI JEST OGRANICZONA.
W programie wystąpienie dr Barbary Banaś, córki autora monografii, oraz kolekcjonerów szkła Huty Niemen.
Uwaga – w trakcie promocji to piękne wydawnictwo będzie można kupić w cenie 100 zł (w muzealnym sklepiku ta cena wynosić będzie 160 zł).
Problematyka wyrobów jednej z najsłynniejszych polskich hut szkła artystycznego w II RP jest bliska działalności Muzeum Mazowieckiego w Płocku, bowiem posiadamy w swych zbiorach blisko 60 zespołów i pojedynczych sztuk obiektów pochodzących z międzywojennej produkcji Huty Niemen. W większości są one prezentowane w Galerii szkła na wystawie stałej „Sztuka dwudziestolecia międzywojennego – art déco” w gmachu przy ul. Kolegialnej 6.
Niniejszą publikacją po 40 latach wracamy do tematyki Szkła Huty Niemen i współpracy z prof. Pawłem Banasiem, którego pierwszą monografię poświęconą historii i specyfice działalności Huty Niemen, Muzeum Mazowieckie wydało w 1984 roku. Pokłosiem tej współpracy była wystawa czasowa zorganizowana w naszym muzeum w 1987 roku.
I w tym przypadku wydaniu niniejszej publikacji o szkle niemeńskim towarzyszyła wystawa czasowa, która gościła w płockich muzealnych progach od 30 czerwca 2022 do 5 lutego 2023 r., a prezentowała bogaty zbiór 500 przedmiotów szklanej galanterii, pochodzących ze zbiorów czterech prywatnych kolekcjonerów: Juliusza Bołbota, Grzegorza Budzyńskiego, Ireneusza Matery oraz Michała Naglika.
Oto fragment wstępu do monografii prof. Banasia autorstwa jego samego:
Nieustające zainteresowanie sztuką dwudziestolecia międzywojennego, w tym także dorobkiem huty „Niemen”, pozwala sądzić, że nadszedł czas na opublikowanie nowej wersji monografii sprzed niemal czterech dekad, z zachowaniem w najogólniejszym zarysie jej kształtu, lecz w formie w miarę możliwości poprawionej i uzupełnionej o nowe materiały źródłowe i ilustracje. Do realizacji tego zadania przymierzałem się już parokrotnie… Dotąd jednak nie znalazłem wsparcia instytucjonalnego i finansowego dla tego pomysłu wydawniczego.
Powstanie publikacji w jej ostatecznym kształcie nie byłoby możliwe przede wszystkim bez pomocy kolekcjonerów entuzjastów, posiadaczy największych kolekcji niemeńskiego szkła liczących po kilkaset obiektów – panów Grzegorza Budzyńskiego i Ireneusza Matery, którzy od lat dopingowali mnie do tego działania, a także panów Juliusza Bołbota i Michała Naglika, którzy wspólnie z nimi zgodzili się zaprezentować publicznie swoje zbiory w gościnnych przestrzeniach Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze i następnie w Muzeum Mazowieckim w Płocku. Bez ich zapału i entuzjazmu oraz nieocenionej pomocy redakcyjnej mojej córki dr Barbary Banaś, która „odziedziczyła” po mnie fascynację rzemiosłem artystycznym i designem, zapewne zrezygnowałbym z tych planów.
Wypada uznać to za znak od losu, że ostatecznie w realizacji tego projektu wsparcia instytucjonalnego udzieliło Muzeum Mazowieckie w Płocku, które było wydawcą pierwszej edycji tej monografii w czasach siermiężnych lat osiemdziesiątych XX wieku, schyłkowego momentu PRL-u. Wyjątkowe podziękowania zatem należą się od lat dbającemu o rozkwit tej jakże ważnej muzealnej placówki dyrektorowi Leonardowi Sobierajowi.
Uwaga – promocji albumu towarzyszyć będzie koncert duetu GlassDuo. Glass Duo tworzą Anna Szafraniec i Arkadiusz Szafraniec – kiedyś skrzypaczka i trębacz, dziś wirtuozi szklanej harfy, czyli instrumentu zbudowanego z kieliszków.
To jedyni polscy wykonawcy zajmujący się szklaną muzyką. Jeden z najciekawszych i najbardziej rozpoznawalnych tego typu zespołów na świecie. Ich instrument to największa szklana harfa na świecie, a jej skala sięga 5 oktaw.
Zespół współpracował z większością polskich orkiestr filharmonicznych z Filharmonią Narodową, czy Sinfonią Varsovią na czele, oraz zagranicznymi zespołami orkiestrowymi, m. in Klaipeda Chamber Orchestra z Litwy, Württemberg Chamber Orchestra z Heilbronn w Niemczech, Bursa State Symphony Orchestra w Turcji.
Duet dokonuje prawykonań utworów specjalnie dla siebie pisanych, współpracował m.in. z kompozytorami tego formatu, co Zbigniew Preisner, wykonywał i nagrywał muzykę Toma Smaila, Mieczysława Litwińskiego, Garry’ego Eistera, Zbigniewa Pniewskiego, Piotra Salabera, Aleksandra Przeradowskiego, Daniele Furlatiego.
Muzyka GlassDuo wykorzystywana jest w spektaklach granych na deskach m.in. Teatru Ateneum w Warszawie, Teatru im Stefana Jaracza w Łodzi, czy Teatru Nowego w Słupsku.
Na zaproszenie Instytutów Polskich, oraz innych placówek dyplomatycznych, duet odwiedził m.in. Wiedeń (Austria), Huston (USA), Tunis (Tunezja), Mumbai (Indie), Sofię (Bułgaria), Warnę (Bułgaria), Bukareszt (Rumunia), Charków (Ukraina), Hunedoarę (Rumunia), Kaliningrad (Rosja), Düsseldorf (Niemcy), Brukselę (Belga), Ohrid (Macedonia), Eskisehir (Turcja), czy Meksyk.
Muzycy biorą również udział w większych przedsięwzięciach, tworząc artystyczną oprawę takich wydarzeń jak: prezentacja projektu Europejskiego Centrum Solidarności (ECS) w Stałym Przedstawicielstwie Rzeczypospolitej Polskiej przy Unii Europejskiej w Brukseli, Abu Dhabi Medical Distinction Award Ceremony, 2011, Emirates Palace, Abu Dhabi, United Emirates, losowanie grup na Puchar Azji w piłce nożnej AFC Asian Cup 2011 Finals, Doha, Qatar, Wielki Finał obchodów ponownego otwarcia Queen Elizabeth Olympic Park, Londyn 2013, Wielka Brytania, Grand Prix Formula1, Singapur, 2014 i wiele innych. Zespół gościł na wielu prestiżowych scenach odwiedzając ponad 40 krajów. Zapraszany jest na najbardziej renomowane festiwale muzyczne oraz festiwale kultury.
GlassDuo wyniosło swoją szklaną muzykę na sceny wielu renomowanych sal koncertowych. Odrzucając stereotypy, wzbogacili świat muzyki dźwiękami, które są subtelne, wyrafinowane i prawdziwie unikalne.