Tekst łatwy do czytania:
Wernisaż wystawy „Sublimacja emocji – sztuka Majida Jammoula”

1. Rzeźba „Jezioro łabędzie”

Rok wykonania: 2018,
Materiał: żywica akrylowa, granit,
Wymiary: 98 × 56 ×34 cm

Na zdjęciach powyżej: rzeźba „Jezioro Łabędzie”

Ta rzeźba jest abstrakcyjna.

Abstrakcja to obraz lub rzeźba, które nie przedstawiają rzeczywistości i prawdziwego świata.  

Rzeźba, którą widzimy  jednej strony przypomina pofalowany kształt spódnicy, jaką nosi baletnica. Z drugiej strony ta forma ładnie przechodzi w kształt wygiętej szyi łabędzia.

Rzeźba wygląda tak, jakby była w ruchu, jakby robiła obrót w tańcu.

Tytuł „Jezioro łabędzie” nie jest przypadkowy. Taki sam tytuł nosi bardzo znany balet, który wymyślił kompozytor Piotr Czajkowski.

Kompozytor to artysta, który wymyśla utwory muzyczne.

Balet to przedstawienie, w którym jest dużo muzyki i tańca. Tancerze ubrani są w specjalny strój, który przylega do ciała. Baletnice noszą tutu, czyli krótkie, pofalowane i mocno odstające spódnice. Na nogach maja baletki – czyli lekkie buty z materiału, które pozwalają tańczyć na czubkach palców.

Balet „Jezioro Łabędzie” opowiada historię o miłości. Młody książę Zygfryd zakochał się w Odetcie – dziewczynie, którą zły czarownik zamienił w łabędzia. Dziewczyna tylko o północy na chwilę wraca do ludzkiej postaci. Książę przysięga jej miłość, ale zły czarownik wymyślił plan, by im przeszkodzić.

2. Rzeźba „Feniks”

Rok wykonania: 2013,
Materiał: brąz, granit,
Wymiary: 74 × 68 × 52 cm

Na zdjęciu powyżej: rzeźba „Feniks”

Ta rzeźba kojarzy się z mitem o Feniksie, czyli niezniszczalnym ptaku.

Mit to opowieść o niezwykłych istotach, które nie są prawdziwe. Mitologia to zbiór takich opowieści.

Feniks to ptak z egipskiej i greckiej mitologii, którego pióra mają kolory złota i czerwieni. Jest niezwykły, bo pod koniec życia spala się ogniem, a później odradza z popiołów.

Autor rzeźby feniksa porównał ją do państwa o nazwie Syria, z którego sam pochodzi. W tym państwie od lat toczy się wojna. Artysta wierzy, że mimo złej sytuacji w Syrii, jego kraj ostatecznie odrodzi się z gruzów jak feniks z popiołów.

3. Rzeźba „Bóg jest jeden”

Rok wykonania: 2016
Materiał: brąz lany
Wymiary: średnica medalu – 16 cm, wysokość rzeźby z postumentem – 22 cm

Na zdjęciach powyżej: rzeźba „Bóg jest jeden”.

To rzeźba, która jest też medalem. Medal to okrągłe odznaczenie dla osoby, która zasłużyła się w jakiś sposób.

Ta rzeźba nosi tytuł „Bóg jest jeden” i powstała na pamiątkę pewnego wydarzenia w Asyżu. Wiele lat temu polski papież zorganizował tam spotkanie, w którym wzięli udział ludzie wychowani w różnych tradycjach chrześcijańskich.

Tradycja chrześcijańska to sposób przekazywania wiary kolejnym pokoleniom.

Rzeźba ma dwa okręgi, które się przenikają – to symbol przenikających się tradycji chrześcijańskich. W środku okręgów jest szklana kula, która symbolizuje Boga.

Symbol to może być przedmiot, który zastępuje znaczenie jakiegoś zjawiska.

Na okręgach rzeźby są napisy. Po jednej stronie jest cytat z Biblii, który brzmi tak: „ Jeden jest bóg Ojciec wszystkich, który ponad wszystkimi i we wszystkich”. A po drugiej stronie są symbole, czyli znaki religii, których wierni brali udział w spotkaniu w Asyżu.

Biblia to święta księga chrześcijan.

Religia to zbiór wierzeń, zasad i obrzędów.

4. „Wojna – Pieta syryjska”

Rok Wykonania: 2015,
Materiał: brąz lany na wosk tracony, granit,
Wymiary: 41 × 13 × 9 cm

Na zdjęciu powyżej: rzeźba „Wojna – Pieta syryjska”

Pieta to przedstawienie w sztuce Matki Bożej, która trzyma na rękach ciało swojego syna Jezusa Chrystusa.

Ta niewielkich rozmiarów rzeźba wygląda jakby była zrobiona z gruzów. Gruzy to pozostałości po zniszczonych budynkach.

Mimo to, z rzeźby wyłania się kształt ciała kobiety. Kobieta niesie na rękach martwe dziecko.

Kiedy artysta tworzył tę rzeźbę, myślał o ofiarach strasznej wojny. Ta wojna trwa w jego kraju – w Syrii. Dlatego ta rzeźba jest dla niego bardzo osobista. Dotyczy jego samego i wywołuje w nim duże emocje.

Artysta chce pokazać tą rzeźbą ogromny ból matek w Syrii, które przez wojnę straciły swoje dzieci.