Sukienka letnia popołudniowa, Art Déco (ETR)

To jest bardzo stara sukienka.
Ma wzór w kwiaty. Jest zrobiona z jedwabiu.
Jedwab to bardzo delikatna droga tkanina.
Sukienka była uszyta w Polsce na maszynie i ręcznie.

Taką sukienkę kobieta ubierała w lecie na popołudniowe spotkania.
Sukienka podkreśla biust i talię kobiety.
Talia to naturalna linia na brzuchu na wysokości pasa.

Sukienka prezentuje nową modę.
Kobiety zaczęły nosić dłuższe sukienki, z wcięciem w talii.
Sukienki miały rękawy poszerzające ramiona.
Często sukienki miały też dodatkowy pasek.
Kiedyś do sukienki kobiety zawsze nosiły kapelusze.
Do tej sukienki jest kapelusz zrobiony z rafii.
Rafia jest farbowana na kolor granatowy.
Rafia to roślina podobna do palmy.
Można ją zaplatać i robić z niej na przykład kapelusze lub koszyki.
Na kapeluszu jest sztuczny kwiat z weluru i kokarda z woalki.
Welur to miękka tkanina, przyjemna w dotyku.
Woalka to cienka, przezroczysta tkanina.
Sukienka ma jeszcze jedną ozdobę przy dekolcie.
Dekolt to wycięcie w sukience, które odsłania szyję.
Ta ozdoba to mały bukiet sztucznych kwiatów w kolorze sukienki.
Sztuczne kwiaty były kiedyś bardzo modne.
Kobiety dekorowały nimi ubrania, kapelusze i fryzury.
Do popołudniowej sukienki kobieta ubierała eleganckie buty na małym obcasie.
Zawsze miała też małą torebkę.
Torebka była dopasowana do koloru sukienki.

Opracowanie w tekście łatwym do czytania: Alicja Maciejewska
Konsultacja tekstów: Piotr Blak
Kolekcja Muzeum Mazowieckiego w Płocku.