Zajęcia interaktywne. Połączenie treści i pojęć dotyczących muzeum jako instytucji ze zwiedzaniem najatrakcyjniejszych fragmentów wystawy secesji albo X wieków Płocka.

Dzieci poznają ekspozycję, wcielając się w rolę poszukiwaczy. Odnajdując na ekspozycji kolejne wskazówki i zadania, kierują się dalej aż do „szczęśliwego końca”. Na zakończenie mogą ułożyć hasło korespondujące z poruszanymi podczas zajęć tematami albo rozwiązać krzyżówkę. Zajęcia mogą być prowadzone na ekspozycji secesji bądź X wieków Płocka.

Na postawie obiektów prezentowanych we wnętrzach muzealnych omawiane są cechy charakteryzujące sztukę secesji (zagadnienia związane z ornamentyką, dekoracyjnością, rzemiosłem artystycznym), jak również rzeźbą i malarstwem Młodej Polski.

Zajęcia są opowieścią o znaczeniu koloru, linii, kompozycji i innych środków wyrazu plastycznego dla rozumienia i interpretacji obrazów.

Opowieść o wybitnym płocczaninie i wyjątkowych ludziach. O sztuce, która daje wolność, o wolności w życiu, o eksperymencie. Część warsztatowa obejmuje wykonanie kolażowej wersji okładki do wybranej książki Stefana Themersona.

Czym wyróżnia się Stare Mazowsze pod względem etnograficznym? Przybliżona też zostanie egzotyczna kultura wiślańskich wodniaków (rybaków, oryli, piaskarzy, żwirników).

Zajęcia objaśniają przejawy myślenia magicznego. Wyjaśniają genezę nadal funkcjonujących zachowań jak zakaz siadania na progu, witania przez próg, zawieszanie podkowy itd. Zapoznają z uniwersalnym znaczeniem wielu symboli.

Dzieci i młodzież mają okazję poznać różnorodne kultury ludów zamieszkujących Ziemię. Prezentacja obejmuje m. in. Eskimosów z Dalekiej Północy, Buszmenów i Pigmejów w afrykańskiej pustyni i dżungli, Tybetańczyków z „Dachu Świata”, mieszkańców Australii czy różnorodność plemion indiańskich w obu Amerykach.

Czy w naszym kolektywie znajdziemy cinkciarza, który z napije się z musztardówki? A może wśród nas będzie stacz kolejkowy, który rozpowszechniający bibułę?
Zajęcia „Ile jest cukru w cukrze” przedstawią Wam jak żyło się w czasach PRL – jakie były najważniejsze święta, co bawiło Polaków, czym była reglamentacja i co do zaoferowania miał dla nas kaowiec. Zapraszamy na zajęcia z prezentacją.

Włodek czy Broniewski? Zwykliśmy go nazywać znakomitym poetą, legionistą któremu nie raz śmierć zaglądała w oczy. Nawet jego bliscy napotykali na jeden problem – mylił im się Włodek jako przyjaciel z Władysławem jako żywym pomnikiem.

Jaki był faktycznie i na co dzień? W szkole borykał się z tymi samymi problemami co jego rówieśnicy, a jego oceny były przeciętne. Często się uśmiechał, kochał zwierzęta i sport. Jednym z jego pupili był kurczak krążący dookoła prastarego dębu Broniewskiego, pływał niczym wytworny sportowiec, a tuż przed śmiercią dla popisów robił stójkę na głowie. Spotkajmy się z tym zwyczajnym Włodkiem, chłopakiem który ukochał Płock na zawsze

Mało nas, a odnajdujemy się w tłumie, złączeni krokiem żelaznym, złączeni pieśnią żelazną –my, podpalacze serc, dynamitardzi sumień, recydywiści marzenia, gniewu i entuzjazmu./W. Broniewski, Do przyjaciół –poetów

Zajęcia przybliżają postać znanego – zapomnianego poety, o którego poezji Słonimski pisał, że jest „niezrównanie czysta, bezbłędna, nieomylna”. Poznajemy go przede wszystkim jako człowieka -dokonującego ryzykownych wyborów, zmagającego się z aktualną historią i przeciwnościami losu. Prezentacji multimedialnej towarzyszą nagrania multimedialne, m.in. Broniewskiego czytającego własne wiersze.